مسئله مهدی موعود واینکه وی از خاندان نبوت واز دودمان علی علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیها دختر والا مقام پیامبراسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلم است ویکی ازفرزندان امام حسین علیه‌السلام است و اینکه باید در آخرالزمان بیاید و با قیام پیروزمند و شکوهمندش جهان را ازعدل و داد مملو و آکنده سازد ، یکی ازمساِئل مهم و اصیل اسلامی است و سابقه‌ای بس طولانی دارد و می‌توان گفت آنقدر که در منابع و مآخذ اولیه اهل سنت درباره مهدی موعود از پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلم روایت شده است درمدارک شیعه که درآن اوقات تدوین گردیده وجود ندارد چنانچه هم اکنون نیزدرآن منابع قدیمی همچون مسند احمد حنبل که هم عصرامام نهم و دهم بود و همچنین صحاح سته به و فور می بینیم و جای شگفتی است که اهل سنت در فضیلت نیمه شعبان داد سخن بسیار داده‌اند و فضیلت روزه را در این روز بسیار می‌دانند و شب آنرا نیز شبی بسیار با فضیلت می‌دانند وحتی آن را یکی از شب‌هایی که احتمال لیلة‌القدر بودن آنرا می‌دانند. با تحقیق و بررسی در کتب اهل سنت و جماعت روشن می شود که موضوع مهدویت موضوعی است که در بین تمام مسلمین و تمام فرقه‌های مسلمان با تمام اختلافشان در این مطلب هم‌عقیده‌اند و آنان نیز وجود مسعود خاتم الاوصیاء حضرت محمدبن‌الحسن عجل‌الله تعالی فرجه‌‌الشریف را باور داشته و تنها ایشان را شایسته این مقام می دانند زیرا برحسب روایات فراوان هم در منابع اهل سنت و هم در منابع شیعیان این جامه جز بر قامت زیبای آن بزرگوار بر کس دیگری برازنده نبوده و نیست و هیچ‌کس دیگر را نشاید که مدعی چنین مقامی گردد .
ادامه مطلب ...لم اعبد ربا لم اره.(على علیه السلام)
حقیقت عبادت تعظیم و طاعتخدا و چشم پوشى از غیر اوست،بزرگترین فضیلت نفس ستایش مقام الوهیت و تقرب جستن بساحت قدس ربوبى است،عبادت اگر با شرایط خاص خود انجام شود مقام بسیار بزرگ و افتخار آمیزى است چنانکه از پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله بوسیله کلمه عبد تجلیل شده و قبل از عنوان رسالت عبودیت او قید گردیده است:
اشهد ان محمدا عبده و رسوله.
براى سیر مراتب کمال بهترین وسیله پیشرفت،تهذیب و تزکیه نفس است که راه عملى آن با عبادت حقیقى صورت میگیرد.انجام عبادت تنها براى رفع تکلیف نیستبلکه وسیله نمو عقل،و موجب تعدیل و تنظیم قواى وجودى است که نفس را از آلودگیهاى مادى باز میدارد،بهترین وجه عبادت انجام امرى است که بدون ریا و سمعه بوده و صرفا براى خدا باشد و در این شرایط است که صفت تقوى ظهور میکند و بدون آن انجام عبادات مقبول نیفتد.
تقوى و ورع انحراف از جهان مادى و فانى بوده و توجه بعالم روحانیت و بقاء است و ایمانیکه بزیور تقوى آراسته شود ایمان حقیقى است و در اثر اخلاص در عبادات،شخص را بمرحله یقین میرساند.
ادامه مطلب ...دوران کودکى على (ع)
امیر المؤمنین على علیه السلام تا سن سه سالگى در خانه خویش و در کنار پدر و مادر خود زندگى مىکرد،و بسیار مورد تکریم و احترام آنان بود،زیرا على علیه السلام علاوه از نظر فرزندى که محبوب والدین خویشتن بوده است،کمالات و غرایب آن حضرت،از قبیل سخن گفتن در شکم مادر،باز شدن«دیوار کعبه»به احترام وى،سلام به پدر و مادر و تمام انبیاء الهى به ویژه به رسول خدا،تلاوت قرآن و سایر کتابهاى آسمانى در حضور رسول گرامى اسلام هنگام تولد،همه و همه موقعیت امیر المؤمنین علیه السلام را در میان مردم به ویژه خانوادهاش دو چندان کرده بود،لذا پدر بزرگوارش در میهمانى تولد«مولود کعبه»همه مردم مکه را به ولیمه او دعوت نمود،و یکهزار و سیصد شتر و گاو و گوسفند عقیقه کرد...